توصیه‌های طلایی برای شب کنکور!

۱- زمانتان را مدیریت کنید:

مهم است بعد از اتمام زمان کنکور، داوطلب تمام سؤالات مطرح شده را لااقل یک بار خوانده باشد. بسیاری از افراد بعد از اتمام آزمون، خود را سرزنش می‌کنند که تعداد قابل توجهی از سؤالات ساده را پاسخ نداده اند، زیرا در مواجهه با دسته‌ای از پرسش ها آنقدر وقت صرف کرده‌اند که اساساً به آن سؤالات ساده نرسیده‌اند. در بسیاری از تستها شکل و ظاهر گزینه‌ها می‌توانند روال احتمالی حل تست را برای شما مشخص کنند. یعنی گزینه‌ها تست شما را در تعیین راه حل صحیح راهنمایی می‌کنند!

۲- باور کنید که در هر آزمونی ممکن است تست غلط وجود داشته باشد!

داوطلب باید در ارتباط با وجود یک تست غلط یا دارای گزینه‌های غلط آمادگی ذهنی داشته باشد. در واقع یکی از دامها در رابطه با مورد ۱ آن است که داوطلب بعد از حل یک تست، گزینه درست را در جواب‌های موجود پیدا نمی‌کند و به خیال اشتباه احتمالی خود، روال حل را چندین بار تکرار می‌کند در حالی که اساساً مشکل از جای دیگری بوده است!

۳- باور کنید که در هر آزمونی ممکن است تستهای بسیار دشوار وجود داشته باشد!

به طور طبیعی این موضوع امری کاملا طبیعی است که در هر آزمون تعدادی سؤال “بسیار پیچیده” وجود داشته باشد که برای یک امتحان پایان ترم نیز سنگین است، چه برسد به کنکور!

اینکه فلسفه وجودی این نوع سؤالات در یک آزمون تستی چیست جای بحث دارد؛ اما مهم این است که داوطلب با شناسایی این نوع سؤالات، سریعاً برای تست بعدی اقدام کند.

۴- آزمون کنکور زمان استفاده از معلومات است نه تلاش برای کشف مجهولات!

واقعیت آن است که در زمان کنکور باید به حل مسایلی پرداخت که در زمان‌های قبل به حل موارد مشابه آنها پرداخته‌ایم. اگر در امتحان مسأله‌ای با ساختار جدید دیدید که قبلاً با آن مواجه نشده‌اید، زیاد برای حل آن وقت صرف نکنید زیرا علاو ه بر خطر مورد ۱، تمرکز و نیروی خود را نیز از دست میدهید و چه بسا اساساً موفق به حل آن مسئله نشوید!

۵- قانع نباشید:

داوطلبانی وجود دارند که وقتی در یک درس خاص تعداد قابل توجهی از سؤالات را بطور پی در پی پاسخ می‌دهند (مثلاً از ۱۵ سؤال به ۱۰ تای اول جواب می‌دهند)، بدون خواندن بقیه سؤالات آن درس به سراغ درس دیگر می‌روند. با تأکید بر اینکه تضمینی نیست که در درس دیگر قادر به پاسخگویی سؤالات باشید، بهتر است که در هر درس تا حد امکان برای کسب درصد بیشتر تلاش کنید.

۶- انتظارتان را از خودتان خیلی بالا نبرید:

برخی داوطلبان بواسطه تسلط در یک درس تصور می‌کنند که باید در آن درس به ۱۰۰% سؤالات جواب دهند. واقعیت این است که همواره خطرهایی مانند موارد ۲، ۳ و ۴ وجود دارد و برای این دسته از افراد مواجهه با این شرایط متناظر می‌شود با وضعیت روحی در هم ریخته که نتیجه آن عدم توانایی پاسخ دادن به سؤالات بسیار ساده آن درس و یا حتی کل آزمون است.

۷- فقط به معلومات خود اعتماد کنید:

اینکه کنار دستی شما مرتباً به سیاه کردن پاسخنامه می‌پردازد، دلیلی بر توانایی او نیست! در واقع عده‌ای با امید آن که شاید ستاره بختشان بلند باشد مرتباً به انتخاب گزینه‌ها از روی شانس و اقبال می‌پردازند و داوطلب بغل دستی آنها نیز از روی به اصطلاح زرنگی به کپی گزینه‌های غلط انتخابی ایشان می‌پردازد! صد البته که نتیجه واضح است…

۸- از زمان امتحان بطور کامل استفاده کنید:

جلسه آزمون معمولاً پس از گذشت نصف زمان امتحان خلوت می‌شود: عده‌ای که آمده‌اند کیک و ساندیس امتحان را دریافت کنند! عده‌ای هم که بعد از پاسخگویی به قسمتی از سؤالات ناامید شده اند! و عده‌ای هم که قرارهایی مهمتر از کنکور دارند!

مهم است بدانیم ثانیه‌ها نیز در یک امتحان مانند دقایق بازی فوتبال حایز اهمیت هستند؛ چه بسا در زمان باقی مانده تعداد قابل توجهی از سؤالات قابل حل وجود داشته باشد که با حل آنها نتیجه دلخواه شما رقم بخورد و یا در لحظات پایانی آزمون قرار باشد امدادهای غیبی نصیب حال شما شود! فرض محال که محال نیست! پس از تمام زمان خود بهره‌مند شوید.

۹- دنبال یک تست در خیل تستهایی که از آن چیزی نمیدانید نگردید!

اگر در درسی بسیار ضعیف هستید اصلاً سراغ تستهای آنها نروید. اینکه شاید در بین آنها تست ساده‌ای وجود داشته باشد، گرچه محال نیست اما خیلی بعید است. در این شرایط با هدر دادن وقت زیادی که برای خواندن چندین و چند سؤال صرف می‌کنید ممکن است بواسطه عدم تسلطتان در آن درس و عدم توجه به یک مورد کلیدی در دامی که توسط طراح گذاشته شده بیفتد و در انتها به یک جواب غلط و نمره منفی برسید!

۱۰- دسته بندی سؤالاتی که حل نمی‌کنید:

سؤالاتی که موفق به حل آنها نمی شوید سه دسته‌اند:

الف) آنهایی که اساساً چیزی در ارتباطشان نمیدانید!

ب) آنهایی که ظاهراً بلدید ولی ممکن است بسیار طولانی باشند (مورد ۳) و یا نیاز به فکر کردن داشته باشند (مورد ۴).

ج) سؤالاتی که نصفه حل شده‌اند و در انتها مشکلاتی مانند مورد ۲ پیدا کرده‌اند.

مناسب است هر سؤالی را که با آن دچار یکی از مشکلات سه گانه بالا می‌شوید، علامت بزنید تا در انتها اگر زمان اضافه داشتید، اول به مورد (ج)، سپس به مورد (ب) رسیدگی کنید و احتمالاً اگر باز هم زمان داشتید به جای بررسی مورد (الف) به صرف آبمیوه و کیکتان مبادرت کنید!!!

۱۱- مراقب قند خونتان باشید:

ثابت شده که فعالیتهای فکری به شدت (حتی بسیار بیشتر از فعالیتهای بدنی) به سوخت قند خون منجر می‌شوند و این دلیلی است که بسیاری از افراد در امتحانات طولانی غش می‌کنند! بنابراین مناسب است در زمان برگزاری آزمون مرتباً از بیسکویتی که در جیب خود دارید نوش جان کنید. البته آبمیوه اهدایی سازمان سنجش را که گاهاً دیر به دستتان میرسد می‌توانید در منزل صرف کنید!

۱۲- از فضاهای خالی دفترچه استفاده بهینه کنید:

امروزه معضل “جای خالی” جدی است! فکر بد نکنید مثلاً جای خالی برای پارک کردن اتومبیل و … . اتفاقاً این مشکل در جلسه آزمون برای حل مسایل مطرح شده نیز وجود دارد. چون دسترسی به چرک نویس مجاز نیست، باید به طور مناسبی از حاشیه‌های دفترچه استفاده کنید و قبل از آن که با کمبود جا مواجه شوید، مراقب نحوه پر کردن مکان‌های سفید آن باشید.

۱۳- خرده زمانهایی که تلف می‌شوند:

موارد متعددی وجود دارند که می‌توانند کمک کنند تا زمان قابل توجهی از وقت امتحان را از دست بدهید، پس مراقب برخی از آنها باشید:

الف) دوستی برای آن که دفترچه امتحانی تمیزی داشته باشد، در حین حل مسایل وقتی اشتباهی رخ می داد به جای خط زدن آن، حل مذکور را پاک میکرد!

ب) رفیقی برای آنکه بار سنگین به امتحان نبرد، با یک عدد مداد در جلسه حاضر میشد و طبعاً هر چند دقیقه یک بار به تراشیدن تک مداد مذکور میپرداخت!

ج) شخصی که از اتود استفاده می‌کرد، علاوه بر اینکه مغز زاپاس را تعبیه نکرده بود و زمانی برای تغذیه آن صرف میکرد، در سیاه کردن پاسخنامه با نوک آن چند ثانیه‌ای برای علامت زدن هر گزینه درست هدر می‌داد!

۱۴- بررسی شماره تست در دفترچه سؤال و شماره تست در پاسخنامه:

نتیجه‌های عجیب در کارنامه بعضی افراد، مثل درصدهای منفی در برخی دروس، یک دلیل عمده و مشترک دارد (البته غیر از شانسی زدن مرتب تست ها) و آن عبارت است از “جابه جا زدن پاسخ یک تست در پاسخنامه”. از این رو مناسب است هر چند تست یک بار، شماره سؤال و شماره پاسخنامه کنترل شود.

۱۵- پاسخ هر سؤال را بعد از حل، وارد پاسخنامه کنید:

عادت بسیاری از داوطلبان این است که بعد از حل هر سؤال، پاسخ آن را در دفترچه علامت می‌زنند تا در نهایت تمامی جوابها را به یکباره وارد پاسخنامه کنند. این موضوع سرچشمه بسیاری اشتباهات شده و به علاوه محتمل است به دلیل فراموشکاری یا اتمام زمان امتحان اساساً موفق به انجام این کار “خیلی مهم” نشوند.

۱۶- تمرکز قبل از شروع امتحان:

حتی اگر چند دقیقه قبل از شروع آزمون شخصی مطلبی را به دستتان داد و گفت این سؤال امتحان است! برای خواندن و یاد گرفتن آن اقدام نکنید؛ چه برسد به اینکه برخی در لحظات قبل از امتحان به خواندن بعضی موضوعات (مثل خلاصه‌های خود) مشغول می‌شوند که اصولاً نه تنها هیچ اثر مثبتی ندارد بلکه تبعات منفی نیز در پی خواهد داشت. در واقع مهم ترین کار قبل از شروع امتحان تمرکز است. مناسب است که دقایقی قبل از اینکه آزمون آغاز شود روی صندلیتان نشسته باشید و به هیچ مطلب درسی فکر نکنید.

۱۷- اولین ندای درونی‌تان را دنبال کنید:

در حل مسئله اولین راه حلی را که به نظرتان می‌رسد به کار برید! اینکه حل طولانی شده، خللی در تصمیمتان ایجاد نکند، چرا که معلوم نیست با فکر کردن بیشتر، بتوانید راه حل ساده تری پیدا کنید.

۱۸- آشنایی با طراح سؤال در سؤالات اول!

برخی طراحان (بخصوص برخی موجودات! جویای نام) علاقه‌مندند در اولین سؤال درس خود، اصطلاحاً میخ خود را محکم بکوبند؛ این است که در ابتدا داوطلب را با سؤالی مواجه می‌کنند که “روان گردان!” است. در این شرایط پس از آشنایی با آن نازنین! دو مورد را به خاطر داشته باشید:

الف) شاید آزمون درس مذکور از مواردی باشد که با یک درصد خیلی معمولی مثلاً ۵۰% بتوان رتبه اول را احراز کرد.

ب) شاید مناسب باشد “جاخالی بدهید” و از تست آخر درس شروع کنید و یا حتی بهتر باشد از درسی دیگر، کار را ادامه دهید تا بعداً به خدمت این شخص فهیم برسید!

۱۹- شباهت کنکور با “رشته ده گانه” !

دونده دوی سرعت در دوی ماراتن اساساً به خط انتها نمیرسد و دونده دوی ماراتن در دوی سرعت قطعاً نفر آخر خواهد شد و هر دوی اینها در پرتاب وزنه ممکن است زنگ تفریح بقیه باشند!

اما “داوطلب رشته ده گانه” باید در همه موارد متوسط باشد یعنی در هر کدام که شرکت می‌کند نه اول شود و نه آخر. در واقع در کنکوری با مثلاً ۸ درس، این مهم نیست که شما در همه آنها “کاملاً اوستا!” باشید، بلکه اهمیت دارد در همه “اوسط” باشید و به خصوص سر جلسه امتحان در نظر داشتن این موضوع می‌تواند اعصابتان را خیلی راحت کند. پس اگر در درسی ضعیف عمل کردید (که شاید همه ضعیف عمل کرده باشند)، درس‌های دیگر جای جبران را فراهم خواهد کرد.

۲۰- به فرق آزمون پایان ترم و آزمون کنکور توجه کنید!

در برخی مسابقات به کسی که یک رکورد را کسب کند جایزه می‌دهند! مثل آزمون پایان ترم که وقتی رکورد نمره ۱۰ را کسب کنی جایزه‌ات قبولی است؛ یا وقتی که رکورد نمره ۲۰ را کسب کنی جایزه ات شاگرد اولی است و “گرفتن کارت شهربازی!”.

اما در برخی مسابقات به کسی که از بقیه بهتر باشد جایزه می‌دهند، مثل “مسابقه دوی ماراتن“. طبیعی است در مورد اخیر کسی به زمان رسیدن به خط پایان توجه ندارد و فقط این مهم است که چه کسی زودتر میرسد.

همین موضوع در آزمون کنکور دیده میشود که قرار است nنفر در ابتدای مسابقه باشند و نمره حد نصابی هم وجود ندارد. همه این ها تصریح می‌کند اگر در درسهایی به میزان مورد نظرتان تست نزده‌اید، ناامید نشوید، زیرا قطعاً شما تلاش خود را کرده‌اید و بامید خداوند متعال از بهترینها خواهید بود.

۲۱- ترتیب پاسخگویی به سؤالات:

مناسب است آزمون را با سؤالات دروسی شروع کنید که احتیاج به تمرکز بیشتر و ذهن آماده‌تر دارند. زیرا با گذشت زمان بمرور ذهن شما خسته میشود و احتمال اشتباهات محاسباتی نیز افزایش می‌یابد. بنابراین قبل از امتحان به این موضوع فکر کنید تا سر جلسه ترتیب مناسب برای دروس مختلف را شناسایی کنید و آن را به کار بندید.

۲۲- به حل‌های خود شک نکنید!

برخی بعد از حل مسئله و رسیدن به جواب درست، مردد شده و مجددا روال حل خود را چک می‌کنن!. خوب است که کار را یک بار اما درست انجام دهید، یعنی از اول با دقت شروع به حل کرده و در انتها اگر جوابتان در گزینه ها دیده شد، با خیال راحت آن را انتخاب کنید. وقتی به گزینه‌ای رسیده‌اید، باید خیلی بدشانس باشید که در اثر اشتباهات احتمالی، آن پاسخ درست نباشد!

۲۳- مراقب سؤالات به نظر خیلی ساده باشید!

معمول نیست که در کنکور سؤال “خیلی خیلی ساده” مطرح شود! بنابراین اگر با تستی مواجه شدید که در کمتر از ۱۰ ثانیه به آن پاسخ دادید، به دریافت خود از مسئله اندکی شک کنید و دوباره بیشتر تامل کنید!

۲۴- در لحظه باشید:

به هر سؤال که می‌رسید فقط به آن فکر کنید. مواظب باشید اینکه چه سؤالاتی را حل کرده‌اید و یا اینکه چه سؤالاتی را قرار است حل کنید، تمرکزتان را به هم نریزید.

و آخر از همه (و البته از همه مهمتر):